Autisme en sport

Mijn oudste zoon ging rond zijn zesde op judo. Want, zo was de achterliggende gedachte, judo is een fantastische sport voor meer weerbaarheid. En dat is in veel gevallen ook zo, maar niet voor mijn zoon… Daarom een blog over autisme en sport.

Persoonlijke ervaring: judo

Al in groep één en twee had mijn oudste zoon het op sociaal gebied erg lastig. Vriendjes maken was gewoon erg moeilijk voor hem. Niet dat hij ruzie had of structureel gepest werd, maar hij wist simpelweg niet goed hoe je zoiets als vriendjes maken aanpakt. Het zal rond groep drie geweest zijn, na het behalen van zijn zwemdiploma in ieder geval, dat de vraag rees of hij niet op een sport ‘moest’. Judo zou, zoals ik in de inleiding al aangaf, fantastisch zijn voor de weerbaarheid, dus dat werd het.  

De sport an sich vond hij best geinig. Het fysieke deel was lastiger voor hem. Daarnaast was hij ook nog eens behoorlijk snel afgeleid. Tijdens een van zijn eerste wedstrijden was hij drukker bezig met het kijken en zwaaien naar mij dan met judoën… Niet handig. Nog een wedstrijd later lag hij letterlijk in een oogwenk op de grond, hij had geen idee wat hem overkwam. Dat was het moment dat ik besloot dat hij niet meer aan wedstrijden deel zou nemen. Nog geen jaar later was het meer dan duidelijk dat judo zijn sport niet is en haalde ik hem er definitief van af. 

Persoonlijke ervaring: atletiek

Inmiddels waren we de diagnose ADHD rijker en zoonlief startte met atletiek. Hij ging zelfs een weekend mee op kamp. Ik had een knoop in mijn maag, maar het is wonderwel erg goed gegaan. Niet veel later startten we met medicatie tegen de ADHD en volgde de diagnose syndroom van Asperger. De trainer kwam na afloop van de training naar me toe en vertelde mij dat de vereniging een ASS-groep had. Een groep speciaal voor kinderen met autisme, met kleinere groepjes, een extra trainer en iemand met wie de kids tijdens de training kunnen praten als ze vastlopen. En ondanks dat hij hier vorig jaar mee gestopt is, voelde hij zich hier enorm op zijn gemak

Welke sport voor mijn kind?

Maar wat is nou de juiste sport voor jou? Dat kan onder normale omstandigheden al een hele zoektocht zijn en een diagnose als ASS doet daar nog eens een schepje bovenop. Maar ja, we weten het allemaal: sporten is gezond voor de mens, ook als de diagnose autisme op tafel ligt. En omdat iedereen anders is, autistisch of niet, kun je alleen zelf de juiste sport kiezen. Ik kan echter wel met je meedenken.

Stel jezelf om te beginnen eens de volgende vragen:

• Wil ik alleen sporten of in een team?
• Wil ik een balsport doen of juist niet?
• Wil ik een sport in het water of op het land?
• Vind ik het vervelend om anderen aan te raken?

Je kunt ook een sport kiezen op basis van je persoonlijke eigenschappen. De website Vanuit autisme bekeken heeft hiervoor een mooie tabel ontwikkeld. Je vindt hem hier.

Ben je op zoek naar nog meer ervaringsverhalen over autisme en sport? Die vind je hier.

Heb jij nog een tip voor de combinatie autisme en sport?