Tips om autisme aan je naasten uit te leggen
Wanneer je kind de diagnose Autisme Spectrum Stoornis krijgt dan kan dat behoorlijk overweldigend zijn. Waarschijnlijk heb je zelf heel veel vragen over autisme, laat staan je omgeving. Daarom in dit blog een aantal tips om autisme aan je naasten uit te leggen.
Diagnose
Als moeder weet je het vaak al eerder dan anderen: er klopt iets niet. Maar wat dat ‘iets’ precies is laat zich vaak niet zo makkelijk definiëren. Ik weet nog dat mijn gevoel van opluchting groot was toen we voor onze oudste de diagnose ADHD kregen. We wilden niet meteen met medicijnen beginnen en besloten te kiezen voor ouderschapsbegeleiding.
Lees ook: Thuis omgaan met autisme: 6 tips
Syndroom van Asperger
Toen mijn oudste ongeveer 8 jaar was was voor ons het moment daar om toch met medicatie te beginnen. En weer kwam daar het gevoel dat er nog altijd iets niet klopte. We besloten weer terug te gaan naar de psychiater, een vervolgonderzoek werd gedaan. Nu de ADHD onderdrukt werd door de medicijnen bleek hij ook een vorm van autisme te hebben: het Syndroom van Asperger.
Zoektocht
Tja, autisme, wat moest ik ervan zeggen? Ik had eigenlijk geen idee wat de diagnose precies inhield. Feitelijk maakte dat ook niet uit natuurlijk, mijn kind veranderde door de diagnose niet. Nee, de diagnose maakte dat wij als naasten op zoek konden gaan naar een manier om hem op zo’n manier te ondersteunen dat hij optimaal tot bloei kon komen. Maar ja, er is geen mens, dus ook geen autist, hetzelfde. Dat betekende dat ik alles ging lezen over autisme en leerde door trial and error. En eerlijk? Ook al krijg ik vaak complimenten over hoe ik met hem omga, soms vind ik het nog steeds enorm lastig…
Onze naasten
Nog altijd zien mijn (schoon)ouders een totaal ander kind dan ik soms beschrijf. Hij kan zich namelijk enorm goed aanpassen, alleen komt het er eenmaal thuis dubbel en dwars uit. Misschien herkenbaar voor je? Helaas heeft het ook geleid tot de nodige ruzies met mijn (schoon)ouders, wat maakt dat ik me soms best wel eenzaam voel.
Tips om autisme uit te leggen aan je naasten
Het is misschien een teleurstelling, maar ik heb geen pasklaar antwoord die je kan helpen om autisme uit te leggen aan je naasten. Ik ben zelf soms ook nog zoekende! De volgende tips kunnen je wel helpen bij het vertellen van jouw/jullie verhaal:
#1. Weet wat autisme inhoudt
Tip #1 klinkt misschien als een open deur, maar om autisme uit te leggen aan je naasten is het belangrijk dat je er zelf veel over weet. Merk je dat je kennis tekort komt om autisme uit te leggen aan je omgeving? Online is er allerhande informatie te vinden zoals op de website van de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) of Balansdigitaal, die ook voor je naasten erg interessant is om te lezen.
#2: Betrek je kind bij de uitleg
Hou bij het uitleggen van autisme altijd jouw kind voor ogen. Wat heeft jouw kind nodig van anderen om goed te kunnen functioneren? Is je kind al wat ouder en kan het goed onder woorden brengen welke beperkingen autisme met zich meebrengt? Dan kan het goed zijn om het kind eventuele vragen te laten beantwoorden.
#3: Vertel hoe jouw kind communiceert
Heeft jouw kind moeite om iemand aan te kijken tijdens een gesprek? Of snapt het grapjes/sarcasme niet goed? Wil jouw kind liever niet aangeraakt worden? Neem tijdens de uitleg mee wat voor jouw kind van toepassing is.
#4: Onderschat het aanpassingsvermogen niet
Zoals ik al eerder aangaf kunnen kinderen met autisme soms heel goed doen alsof er niks aan de hand is. Tot ze thuiskomen… Wie er ook oppast, zorg ervoor dat ze op de hoogte zijn hoe jouw kind zich het beste kan ontladen en zorg dat het kind daar ook de ruimte voor krijgt. Denk aan even rustig met een boek in een hoekje zitten, even televisie kijken of misschien juist wel met een luisterboek.
Meer lezen: Snoezelen: Stimuleren van de zinthuigen
#5: Hou je kind voor ogen
Ook al zie jij als ouder wat anderen niet zien: hou altijd je kind voor ogen, dat is tenslotte waar het om draait. Voor mij is dat de gouden tip geweest.
Heb jij nog tips om autisme uit te leggen aan je naasten?
als mensen het niet willen weten, leg dan ook niets uit. Je kwetst er alleen jezelf mee en je spaart energie uit om aan je kind of jezelf te kunnen geven.
Bedenk dat jij als moeder het het allerbeste weet.
Mijn dochtertje van 5 jaar oud heeft een ASS diagnose en degene die haar nog het minst lijkt te begrijpen is haar vader. Hij heeft zelf een ADD diagnose, maar wil dat niet zien. Door de problemen die zijn ADD veroorzaken in onze relatie en in de omgang met onze drie kinderen (en met name met de oudste) zijn we ondertussen uit elkaar gegaan. Hij wil nu een vorm van co-ouderschap terwijl hij zich eerder amper met de opvoeding van de kinderen bemoeide. Hij houdt op geen enkele manier rekening met de mogelijkheden en behoeften van de kinderen en zeker niet met ons autistisch meisje. Ik ben bang dat een rechter op zijn hand zal zijn omdat hij zo goed kan praten en liegen. Ik wil hem niet bij de kinderen weghouden maar wat hij wil maakt dat de kinderen straks vreselijk de dupe zijn. Heeft er iemand tips of ideeën?